Leki homeopatyczne to naturalne preparaty, które stosuje się w przypadku wielu schorzeń. Zasady działania homeopatii sformułowano już 200 lat temu. Od tego czasu jej popularność nie słabnie.
Leczenie homeopatyczne ma wielu zwolenników, jak i przeciwników. Jego głównym celem jest przywrócenie organizmowi równowagi wewnętrznej. Mimo że preparaty homeopatyczne nie wywołują żadnych skutków ubocznych, nadal wzbudzają wiele kontrowersji.
Leczenie homeopatyczne — jaką ma historię?
Nazwa „homeopatia” wywodzi się od dwóch greckich słów – „homois” (podobny) i „pathos” (cierpienie). Twórcą homeopatii był żyjący na przełomie XVIII i XIX wieku niemiecki lekarz — Samuel Hahnemann. Kiedy ukończył studia i zaczął praktykować, zdał sobie sprawę z tego, że nie jest w stanie pomóc swoim pacjentom. Głównymi metodami leczenia, jakie ówcześnie stosowano, było upuszczanie krwi, lewatywy i terapie, które zamiast pomagać jeszcze bardziej osłabiały chorych. Rozczarowanie sprawiło, że Hahnemann zaczął studiować chemię, a na życie zarabiał, tłumacząc znane dzieła (był poliglotą). Gdy przekładał jedną z prac szkockiego farmakologa Williama Cullena, dokonał życiowego odkrycia. Kluczowa okazała się informacja o tym, że kora drzewa chinowego dlatego pomaga w leczeniu malarii, ponieważ jest gorzka i ma właściwości ściągające. Na początku Hahnemann poddał w wątpliwość stwierdzenie Cullena i postanowił działanie kory chinowca przetestować na sobie. Okazało się, że wystąpiły u niego objawy malarii, czyli wysoka gorączka, poty, dreszcze. Na tej podstawie wywnioskował, że substancje, które wywołują objawy choroby, mogą także z niej wyleczyć.
Swoje spostrzeżenia Hahnemann poparł badaniem ponad 4 tysięcy substancji. Sformułował także zasadę similia similibus curentur (zasada podobieństwa). Według niej podobne leczy się podobnym. Organizm, który broni się przed chorobą, dąży do samouzdrowienia. Można mu w tym pomóc, wywołując sztuczną chorobę. Ponieważ dwa te same schorzenia nie mogą razem występować, pierwotna dolegliwość musi ustąpić. Mimo wielu sukcesów w zwalczaniu objawów epidemii Hahnemann spotkał się z powszechnym niezrozumieniem lekarzy i aptekarzy. Musiał wyemigrować ze swojego kraju do Paryża, gdzie nadal prowadził badania i stosował leki homeopatyczne.
Jak działają preparaty homeopatyczne?
Każdy lek homeopatyczny pobudza siłę życiową człowieka poprzez mobilizację organizmu do walki z chorobą (wspomaga jego mechanizmy obronne). Podczas stosowania homeopatii objawy chorobowe ustępują szybciej, okres rekonwalescencji jest krótszy, poprawia się odporność i pacjent szybciej wraca do zdrowia.
Co istotne, w leczeniu homeopatycznym bierze się pod uwagę nie tylko aspekty fizyczne. Homeopatia podchodzi holistycznie do organizmu człowieka. Lecząc, zwraca się uwagę na wszelkie czynniki, które mogły zaburzyć jego naturalną równowagę — stres, złą dietę, brak odpowiedniej ilości snu.
Homeopatia, czyli naturalna metoda leczenia
Leki homeopatyczne wytwarzane są z substancji pochodzenia naturalnego — roślinnego, zwierzęcego i mineralnego. Produkty homeopatyczne występują w postaci granulek i mikrogranulek. Nie zawierają ani substancji chemicznych, ani konserwujących. To wpływa na ich skuteczność i całkowite bezpieczeństwo. Do produkcji leków homeopatycznych stosuje się głównie rośliny. Zbiera się je tam, gdzie naturalnie występują w przyrodzie. W przypadku, kiedy roślina pochodzi z upraw, zawsze są to uprawy ekologiczne. Na czym jednak polega leczenie homeopatyczne? Od samego początku wprowadzenia homeopatii, lekarze rozpatrywali przypadek konkretnego pacjenta. Nie sama choroba była tu bowiem najważniejsza, ale sposób, w jaki reagował na nią organizm. Uważano, że to objawy determinują wybór leku homeopatycznego. Homeopatię stosuje się także w leczeniu chorób przewlekłych. Na początku terapii lekarz zawsze przeprowadza szczegółowy wywiad z pacjentem. Zasada rutynowego doboru leków w przypadku homeopatii nie działa.
Na czym polega leczenie homeopatyczne?
Homeopatia jest naturalną metodą leczenia, co nie znaczy, że nie działa. Przykładem niech będzie podrażnienie błon śluzowych nosa. Lekarz homeopata, zanim zastosuje dany środek, wypyta pacjenta o rodzaj wydzieliny z nosa, jej barwę oraz gęstość. W przypadku leczenia konwencjonalnego zastosowalibyśmy preparat zwalczający objawy kataru. Homeopatia natomiast dopuszcza, że jego przyczyną może być alergia, a nie przeziębienie. Brak jest tu rutynowego działania, według którego na biegunkę zastosujemy lek przeciwbiegunkowy.
Stężenie substancji czynnej w preparatach homeopatycznych jest na tyle niskie, że nie mogą one zaszkodzić dzieciom. Są one pomocne w przypadku kolek, ząbkowania, jak również infekcji.
Wiele osób zadaje sobie pytanie, czy naturalne leczenie działa. Homeopatia, jak już wspomniano, wzbudza wiele kontrowersji. Jest ona popularna na Zachodzie Europy, gdzie oprócz leczenia konwencjonalnego, stosuje się również preparaty naturalne. W Polsce do homeopatii wciąż podchodzi się z pewną dozą sceptycyzmu. Lekarze twierdzą, że działa ona głównie na podświadomość, podczas gdy wywołuje jedynie efekt placebo. Jak jest naprawdę? Homeopatia jest w pełni bezpieczna i naturalna, w żaden sposób nie zagraża zdrowiu. Warto zatem wesprzeć się preparatami homeopatycznymi nie tylko wtedy, gdy leczenie farmakologiczne zawiedzie.
Bibliografia:
S. Janicki, J. Krysiński, D. Patryka, Leki homeopatyczne: Postacie i zasady sporządzania, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2000,
R. Hayfield, Homeopathy. A practical guide to everyday health care, Gaia Books Limited, London, 1994,
P. Chatys, Lekarz, 2005, 12, 10-11.
