Nadczynność tarczycy może być trudnym stanem do zdiagnozowania, ponieważ początkowe objawy – takie jak niewyjaśniona utrata masy ciała i zwiększona energia – mogą wydawać się pozytywne.  Jednak nieleczona nadczynność tarczycy może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.  Czym właściwie jest nadczynność tarczycy?  Jest to choroba endokrynologiczna, dla której typowe objawy to utrata masy ciała, szybkie bicie serca i niepokój.  Jeśli podejrzewasz, że możesz mieć nadczynność tarczycy, skonsultuj się z pracownikiem służby zdrowia, aby uzyskać dokładną diagnozę i odpowiednie opcje leczenia.

Czym jest nadczynność tarczycy? Objawy i etymologia choroby

Nadczynność tarczycy wynika z nadprodukcji hormonów tarczycy, która przekracza zapotrzebowanie organizmu.  Zasadniczo, gdy tarczyca działa nadmiernie i wytwarza więcej hormonów niż to konieczne, prowadzi to do nadczynności.  Ponieważ hormony tarczycy regulują wykorzystanie energii, wpływają na prawie każdy narząd w ciele, w tym na rytm serca. W przypadku nadczynności tarczycy procesy w organizmie ulegają przyspieszeniu, co może prowadzić do różnych powikłań, m.in.:

• nerwowości
• lęku
• szybkiego tętna.
• trzęsących się rąk,
• nadmiernego pocenia się,
• zmniejszenia masy ciała,
• problemów ze snem.

Przyczyny nadczynności tarczycy

Istnieje wiele czynników, które mogą wywołać nadczynność tarczycy, takich jak zapalenie tarczycy, guzki tarczycy i choroba Gravesa-Ogólne informacjedowa.  W niektórych przypadkach łagodny guz przysadki zlokalizowany u podstawy mózgu może prowadzić do nadczynności tarczycy.  Ponadto nadmierne spożycie jodu lub przyjmowanie hormonów tarczycy może zwiększyć poziom hormonów tarczycy.

Nadczynność tarczycy jest najczęściej spowodowana chorobą Gravesa-Ogólne informacjedowa, która występuje, gdy układ odpornościowy organizmu wytwarza nadmiar hormonu tarczycy. Guzki nadczynności tarczycy to narośla, które rozwijają się na tarczycy i powodują wzrost produkcji hormonów tarczycy.  Podczas gdy guzki tarczycy są częste i zazwyczaj łagodne lub nienowotworowe, niektóre guzki mogą stać się nadaktywne i wytwarzać nadmiar hormonu tarczycy.  Osoby starsze częściej doświadczają wielu nadaktywnych guzków.

Zapalenie tarczycy jako stan zapalny, może powodować wyciek zmagazynowanego hormonu tarczycy z tarczycy.  Chociaż nadczynność tarczycy może utrzymywać się do trzech miesięcy, może później doprowadzić do stanu niedoczynności tarczycy. Nadczynność tarczycy, po której następuje niedoczynność tarczycy, może wynikać z różnych postaci zapalenia tarczycy. Podostre zapalenie tarczycy to bolesne zapalenie i jej powiększenie.  Dokładna przyczyna tej dolegliwości jest nadal nieznana lekarzom, choć niektórzy spekulują, że może to być związane z infekcjami wirusowymi lub bakteryjnymi.

Zapalenie tarczycy występujące po porodzie jest znane jako poporodowe zapalenie tarczycy.  Stan ten, określany jako „ciche” zapalenie tarczycy, charakteryzuje się bezbolesnym zapaleniem tarczycy, nawet jeśli ulega powiększeniu.  Specjaliści medyczni sugerują, że ciche zapalenie tarczycy jest prawdopodobnie zaburzeniem autoimmunologicznym. Tarczyca może być nadmiernie pobudzona przez nadmierne spożycie jodu, który można znaleźć w niektórych pokarmach i lekach. Pacjenci poddawani leczeniu niedoczynności tarczycy hormonami tarczycy mogą doświadczyć niezamierzonego wzrostu spożycia hormonów.

Jakie są czynniki ryzyka nadczynności tarczycy?

Nadczynność tarczycy występuje częściej od 2 do 10 razy u kobiet niż u mężczyzn , a prawdopodobieństwo jej wystąpienia waha się.  Jeśli należysz do którejkolwiek z poniższych kategorii, twoje szanse na rozwój nadczynności tarczycy są większe:

Aby zapewnić optymalną pracę tarczycy, zaleca się włączenie suplementów selenu do codziennej diety.  Ten niezbędny mikroelement odgrywa kluczową rolę w produkcji hormonów tarczycy, dlatego konieczne jest unikanie wszelkich niedoborów.

Kiedy pojawiają się objawy nadczynności tarczycy, jakie kroki należy podjąć? Leczenie nadczynności tarczycy

W przypadku wykrycia objawów nadczynności tarczycy zaleca się wykonanie badania hormonalnego.  Wyniki te należy przedstawić lekarzowi pierwszego kontaktu w celu interpretacji i ustalenia dalszych działań.  Można zlecić badanie TSH we krwi, które nie wymaga postu.  W przypadku ciężkiej nadczynności tarczycy konieczne jest natychmiastowe skierowanie do szpitala.

Diagnozowanie nadczynności tarczycy

Nadczynność tarczycy rozpoznaje się na podstawie badania klinicznego i badań laboratoryjnych.  Poziomy stężeń hormonów we krwi, takich jak T3 i T4 wydzielane przez tarczycę oraz TSH, są podstawowymi badaniami w ustalaniu diagnozy. W przypadku rozpoznania nadczynności tarczycy ustalenie przyczyny leżącej u jej podstaw jest kluczowe dla doboru skutecznego leczenia.  Dlatego lekarz prawdopodobnie przepisze badania pomocnicze, takie jak:

• Ultrasonografia tarczycy może być przydatna w wykrywaniu zmian związanych z chorobą Gravesa-Ogólne informacjedowa.  Zmiany te mogą objawiać się obniżoną echogenicznością.
• Podwyższony poziom przeciwciał przeciwtarczycowych, szczególnie anty-TSHR, we krwi wskazuje na chorobę Gravesa-Ogólne informacjedowa.
• W przypadku wykrycia guzków tarczycy można wykonać biopsję tarczycy za pomocą aspiracji cienkoigłowej (FNAC).
• Scyntygrafia tarczycy jest wykonywana wybiórczo i nie jest rutynową procedurą.

Leczenie nadczynności tarczycy

Leczenie jodem promieniotwórczym wcale nie jest jedynym sposobem na złagodzenie objawów choroby. W leczeniu nadczynności tarczycy stosuje się przede wszystkim usg tarczycy, po którym następuje ustalenie rodzaju choroby. Jest to niezwykle ważne szczególe dla kobiet ciężarnych. Nadczynność tarczycy objawy w ciąży może mieć utajnione! Przywrócenie prawidłowej funkcji hormonalnej tarczycy u osób z nadczynnością tarczycy wymaga wieloaspektowego podejścia.  Zapewnienie pokojowego otoczenia przez kilka tygodni, usunięcie źródeł konfliktów i stresu emocjonalnego oraz stworzenie sprzyjających warunków środowiskowych to kluczowe kroki.  Dodatkowo konieczne jest stosowanie odpowiednich preparatów farmakologicznych, które blokują działanie lub hamują nadmierną produkcję hormonów odpowiedzialnych za objawy kliniczne.

Sposób leczenia nadczynności tarczycy ustalany jest indywidualnie dla każdego przypadku przez lekarza.  Bardzo ważne jest, aby nie lekceważyć tego stanu, ponieważ nieleczona nadczynność tarczycy może wywołać poważne powikłania, takie jak niewydolność serca, zaburzenia rytmu serca i osteoporoza. W leczeniu nadczynności tarczycy tiamazol i propylotiouracyl są stosowane jako leki przeciwtarczycowe (tyreostatyki).  Leki te ograniczają produkcję hormonów tarczycy, a widoczne efekty pojawiają się po około 2-4 tygodniach stosowania.  Objawy takie jak przyspieszone bicie serca i drżenie rąk są łagodzone przez tyreostatyki, których indywidualne dawkowanie ustala lekarz.

W niektórych przypadkach stosowanie tego leku może powodować ból stawów lub swędzenie skóry, którym można zaradzić, dostosowując dawkę lub odstawiając lek.  Jednak cięższym powikłaniem jest agranulocytoza, która powoduje spadek liczby neutrofili we krwi na skutek odwracalnego uszkodzenia szpiku kostnego.  Stan ten wymaga ścisłej obserwacji lekarskiej i ustępuje dopiero po odstawieniu leku.  W tym okresie organizm może być bardziej podatny na infekcje ze względu na obniżoną odporność.

Stosowanie doustnej kuracji jodem promieniotwórczym powoduje stopniową i trwałą eliminację komórek tarczycy, które pobierają jod z krwioobiegu.  Dla uzyskania optymalnych efektów konieczne jest prowadzenie terapii przez kilka miesięcy.  Jednak ważne jest, aby unikać podawania radioaktywnego jodu kobietom w ciąży lub karmiącym piersią. Kobiety, które zamierzają zajść w ciążę, powinny odczekać co najmniej sześć miesięcy po zakończeniu leczenia.

Rozpoznanie raka tarczycy może wymagać interwencji chirurgicznej, takiej jak strumektomia lub wycięcie tarczycy.  Dodatkowo pacjenci z guzkiem uciskającym tarczycę mogą również wymagać operacji.  Jednak ta procedura może prowadzić do niedoczynności tarczycy, wymagającej ciągłego leczenia tyroksyną.  Warto zauważyć, że jak każda procedura chirurgiczna, należy wziąć pod uwagę potencjalne powikłania, takie jak porażenie strun głosowych lub nieodwracalna niedoczynność przytarczyc.

Drodzy Czytelnicy, czy wiedzieliście o objawach, rozpoznaniu i leczeniu chorób tarczycy?

~TwojeZdrowie24

*Powyższy artykuł ma charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie zastępuje on porady medycznej. Autornie bierze odpowiedzialności za wykorzystanie informacji zawartych w serwisie do praktyki medycznej i leczniczej. Jeżeli po przeczytaniu artykułu Czytelnik ma wątpliwości co do swojego stanu zdrowia powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, a nie rozpoczynać leczenia na własną rękę w oparciu o treści zawartych na portalu TwojeZdrowie24.