Nie bój się wosku. Wosk – nie tylko do depilacji nóg.
Wosk pszczeli to wydzielina gruczołów woskowych pszczół robotnic woszczarek. Wosk jest podstawowym budulcem ula. Służy do budowy plastrów, do zasklepiania komórek z miodem i czerwiem oraz do uszczelniania gniazd.
Oczyszczony wosk pszczeli posiada konsystencję stałą i miodowy aromat.
Podstawową grupą związków występujących w wosku są estry powstałe z kwasów tłuszczowych i wyższych alkoholi. Wolne kwasy tłuszczowe stanowią 12-15% masy wosku. Do barwników zalicza się związki flawonoidowe oraz karotenoidy. Ponadto stałymi składnikami są: pyłek kwiatowy, propolis, laktony, substancje aromatyczne i biopierwiastki.
Wosk pszczeli posiada właściwości lecznicze.
Odznacza się działaniem przeciwzapalnym, przeciwdrobnoustrojowym i odnawiającym tkanki. Właściwości te przypisuje się karotenoidom i nienasyconym kwasom tłuszczowym. Wosk pszczeli swoje działanie antybiotyczne zawdzięcza głównie chryzynie (bioflawonoid). Flawonoidy zawarte w wosku wykazują właściwości przeciwgrzybicze, a także odznaczają się właściwościami przeciwzapalnymi i przeciwbakteryjnymi. W wosku odnaleźć można także skwalen, który chroni przed drobnoustrojami.
Zastosowanie wosku pszczelego
Znalazł zastosowanie w leczeniu kataru siennego, szeregu chorób skóry, wrzodów, czyraków, skaleczeń, ran, artretyzmu, dny, schorzeń reumatycznych oraz jako środek ochronny.
Niektórzy lekarze polecają, by zamiast gumy żuć, odkrajane kawałki plastra z miodem lub woskowo miodowe cukierki. Żucie aktywizuje wytwarzanie śliny, podwyższa przemianę materii.
Znane jest przeciwalergiczne działanie wosku pszczelego i miodu w pyłkowicy. Zaleca się mianowicie żucie plastra miodowego na długo przed okresem pylenia roślin. Zabieg ten w dużym stopniu zabezpiecza przed wystąpieniem objawów tego schorzenia lub znacznie łagodzi jego skutki. Żucie plastra miodowego mechanicznie oczyszcza zęby z nalotu i wzmacnia dziąsła, co pomaga w leczeniu paradontozy, pomaga w zapaleniu jamy ustnej, w astmie i gorączce siennej.
Jest też polecany dla palaczy, którym jednocześnie pomaga odzwyczaić się od nałogu.
Najnowsze informacje pokazują, że naturalny wosk pszczeli połączony z propolisem w stosunku 10:1 stosowany jest z bardzo dobrymi efektami w leczeniu stanów zwyrodnieniowych stawów i schorzeniach narządu ruchu.
Wosk pszczeli znalazł szerokie zastosowane w kosmetyce.
Dzięki dobrej wchłanialności i lepszemu odżywianiu skóry, nadaje jej elastyczność i delikatność oraz działa wygładzająco i natłuszczająco na skórę, a także chroni ja przed utratą wody. Wosk pszczeli stosuje się do pielęgnacji skóry.
Te dobroczynne właściwości wosk pszczeli zawdzięcza zawartości alkoholi i kwasów tłuszczowych. Zawarty w wosku kwas palmitynowy wytwarza na skórze warstwę okluzyjną (jak po użyciu emolientu). Warstwa okluzyjna chroni skórę przed działaniem szkodliwych czynników oraz zapobiega utracie wody przez naskórek, dzięki czemu skóra jest miękka i gładka. Wosk pszczeli stosowany na włosy nadaje im lśniący wygląd. Dobroczynnie na skórę działają również zawarte w wosku karotenoidy, które nie tylko usuwają objawy, ale i przyczyny niektórych chorób skóry.
Wosk wykazuje również działanie ochraniające przed promieniowaniem słonecznym.
Wosk pszczeli stosuje się zewnętrznie oraz wewnętrznie.
Zewnętrznie wosk pszczeli jest stosowany w formie: opatrunków, maści, kremów, mazideł, czy też aerozoli. Wosk pszczeli zawarty w kremach dopielęgnacji pomaga zachować jej młodzieńczy wygląd, działa nawilżająco i wygładzająco na cerę.
Zaś wewnętrznie wosk pszczeli stosuje się w postaci plastra do żucia, którego właściwości opisano powyżej, a także jako inhalacje parowe.
Stosowanie wosku pszczelego:
Preparaty zawierające wosk pszczeli stosuje się najczęściej od kilku dni do miesiąca. Wosku pszczelego nie można przedawkować. Dawkowanie jest indywidualne, uzależnione od schorzenia.
Przeciwwskazaniem do stosowania jest uczulenie na wosk pszczeli.
Wosk pszczeli służy również do wyrobu świec o właściwościach korzystnych dla człowieka.
W trakcie spalania świece z wosku wydzielają przyjemny, woskowy aromat, eliminują promieniowanie elektromagnetyczne wytwarzane przez urządzenia elektryczne oraz neutralizują dym papierosowy. Świece z wosku ujemnie jonizują powietrze, powinny się więc palić przynajmniej przez 5 minut dziennie w pomieszczeniach, gdzie działa telewizor. Dzięki zawartości propolisu i oleju bursztynowego działają adaptogennie na organizm człowieka.
Bibliografia:
- Habryka C. 2014. Miód i produkty pszczele w zapobieganiu i leczeniu chorób; Witczak M., Jaworska G., Lulek B., Grega T., Witczak T. (red.); Bezpieczeństwo i produkcja żywności. Tom 1. Żywność i środowisko a bezpieczeństwo żywności – wybrane zagadnienia. Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Wschodnioeuropejskiej w Przemyślu, 62-80;
- Hołderna-Kędzia E., Kędzia B.2005. Leki z pasieki, Drukarnia Księży Werbistów, Włocławek.
- Janik M. 2011. Wosk widziany okiem pszczelarza. Pasieka, 48, 4, 24-25.
- Noculak Z. 2006. Jakość wosku i węzy. Pasieka, 16, 2, 38-39.
- Noskowicz-Bieroniowa H. 2010. Co może miód. Agencja Wydawniczo-Usługowa, Kraków.
