Miody odmianowe poprawiające zdrowie człowieka cz 1
To, czy miód zapewniał nieśmiertelność greckim bogom pozostanie słodką tajemnicą. Ale faktem potwierdzonym przez badania naukowe jest to, że jako nośnik wielu substancji bioaktywnych jest istotnym czynnikiem wspomagającym leczenie wielu chorób.
Miód jest wolny od zanieczyszczeń chemicznych, ponieważ pszczoły są bardzo wrażliwe na toksyny i wyginęłyby zbierając nektar czy spadź z zanieczyszczonego pola. Zwalcza bakterie, grzyby i wirusy, a czasem bywa skuteczniejszy niż antybiotyki. Zawdzięcza to enzymom wytwarzanym przez pszczoły. Cukry zawarte w miodzie absorbują wodę potrzebną bakteriom do życia. Dzięki temu okłady z miodu przyspieszają gojenie się ran i uśmierzają ból. Poprawia kondycję, a mięśnie u osób jedzących regularnie miód dużo szybciej się regenerują. Działa antynowotworowo i zwalcza wolne rodniki.
Najsilniejsze działanie przeciwutleniające mają miody ciemne, szczególnie miód gryczany. Poprawia przemianę materii, obniża poziom cholesterolu, leczy choroby układu oddechowego, obniża temperaturę oraz zapobiega przeziębieniom. Uspokaja, wzmacnia układ nerwowy, pomaga w leczeniu apatii i depresji.
Dla poprawy samopoczucia i zwiększenia odporności warto spożywać 3-5 łyżeczek miodu dziennie. Charakterystyczne jego cechy są stałe i niezmienne od milionów lat. W odróżnieniu od innych artykułów spożywczych, nie wymaga żadnych zabiegów utrwalających takich jak: suszenie, mrożenie czy pasteryzacja. Należy do pokarmów łatwo przyswajalnych przez organizm. Duża część cukrów prostych zawartych w miodzie zostaje od razu wchłonięta do krwi, ponadto dostarcza organizmowi substancje hormonalne, wpływające na zwiększenie aktywności układu pokarmowego w zakresie przyswajania cukrów i wykorzystania ich wartości energetycznej. Stałe spożywanie go przez dzieci przyczynia się do przyrostu ich masy, zwiększenia odporności organizmu na choroby oraz wzmożonego rozwoju umysłowego. Dla osób wyczerpanych pracą fizyczną lub umysłową jest cennym produktem odżywczym, który w zależności od odmiany wykazuje różne właściwości i aktywność biologiczną.
Poniżej przedstawiam krótką charakterystykę właściwości leczniczych miodów odmianowych
Miód rzepakowy
Majowy miód rzepakowy jako źródło glukozy znalazł zastosowanie w profilaktyce choroby wieńcowej i chorób układu krążenia. Odmiana ta jest bogata w łatwo przyswajalny bor, niezbędny do prawidłowego funkcjonowania śledziony i tarczycy oraz do budowy tkanki kostnej. Niedobór boru może doprowadzić do zaburzeń w gospodarce wapniem i fosforem. W profilaktyce prozdrowotnej miód rzepakowy zalecany jest dla wzmocnienia układu wieńcowego i serca, w stanach zapalnych dróg oddechowych, przy niedoborach boru, wapnia i magnezu oraz dla poprawy funkcjonowania wątroby.
Miód akacjowy
W połowie czerwca pozyskiwany jest miód akacjowy, który jest niezwykle ceniony przez konsumentów, nie tylko ze względu na walory smakowe, ale także właściwości fizyczne, ponieważ pozostaje płynny przez cały rok. Charakteryzuje się słabą aktywnością antybiotyczną pomimo wysokiego stężenia lizozymu. miód akacjowy znalazł zastosowanie w dolegliwościach układu pokarmowego i w schorzeniach układu moczowego. Stosowany w chorobach górnych dróg oddechowych i jako swoista odżywka regenerująca . Miód akacjowy skutecznie stosuje się przy leczeniu w dermatozach spowodowanych przez bakterie zarówno tlenowe, jak i beztlenowe.
Miód lipowy
Pod koniec czerwca i w lipcu pozyskuje się najpopularniejszy miód lipowy. Cechuje się wysoką aktywnością antybiotyczną, która predysponuje tę odmianę miodu do leczenia i profilaktyki wszelkich zakażeń bakteryjnych. Posiada aktywność enzymatyczną, a także wyższą zawartość wolnych kwasów. miód lipowy uznawany jest za najlepszy naturalny lek na wszelkie przeziębienia, a nawet zalecany pomocniczo przy zapaleniu płuc i oskrzeli. Działa napotnie, wykrztuśnie, przeciwgorączkowo oraz lekko uspokajająco. Posiada działanie rozkurczające, lekko nasenne, moczopędne oraz przeciwzapalne. miód lipowy łagodzi skutki stresu i napięcia nerwowego, a także korzystnie wpływa na serce i układ krążenia.
Miód gryczany
W drugiej połowie lipca, a nawet w sierpniu, pozyskiwany jest ciemnobrunatny miód gryczany. Ceniony on jest za oryginalne walory smakowe oraz za właściwości lecznicze. Bogaty jest w witaminę C, PP, witaminy z grupy B oraz dużą zawartość łatwo przyswajalnego żelaza, dzięki czemu stosowany jest w leczeniu niedokrwistości. Zarówno w profilaktyce, jak i w leczeniu chorób układu krążenia i miażdżycy zaleca się miód gryczany stosowany naprzemiennie z miodem rzepakowym. Niezwykle pomocny przy leczeniu złamań kości, niedomagań wątroby oraz zatruć. Poprawia przemianę materii, obniża poziom cholesterolu, leczy choroby układu oddechowego, obniża temperaturę oraz zapobiega przeziębieniom. Miód gryczany ponadto uspokaja, wzmacnia układ nerwowy oraz pomaga w leczeniu apatii i depresji.
Miód wrzosowy
Najpóźniej pozyskiwany, a jednocześnie jeden z najcenniejszych polskich miodów to miód wrzosowy. Posiada on średnią aktywność antybiotyczną i wysoką aktywność enzymatyczną, dzięki swojej aktywności biologicznej, działaniu przeciwzapalnemu i bakteriobójczemu, polecany jest na schorzenia nerek i dróg moczowych, w stanach zapalnych jamy ustnej i gardła. Polecany szczególnie w profilaktyce przerostu gruczołu krokowego. Stosowany w leczeniu stanów zapalnych żołądka i jelit. miód wrzosowy jest bogatym źródłem biopierwiastków oraz niektórych witamin: A, B2, B6, C, PP.
Bibliografia:
- Bakier S. Zmiany jakościowe miodu w procesie jego pozyskiwania i przetwórstwa. W: Nowak D. (red.), Jakość i bezpieczeństwo żywności – kształtowanie jakości żywieniowej w procesach technologicznych. Wydawnictwo SGGW, Warszawa 2011, 129-144.
- Okniański P. 2006. Polskie płynne złoto, miody odmianowe. Pasieka, 19, 4, 14-17.
- Silva P. M., Gauche C., Gonzaga L., Costa A., Fett R. Honey: Chemical composition, stability and authenticity. Food Chemistry 2016, 196, 309–323.
- Toma A. 2011. 15 kg miodu zjadam każdego roku. Pasieka, 48, 4, 21-23.
- Wojtacki M. 1988. Produkty pszczele i przetwory miodowe. PERiL, Warszawa.
