Medycyna niekonwencjonalnaStyl życiaZdrowie

Dlaczego warto zwrócić uwagę na pierzgę?

Pierzga to zakonserwowany przez pszczoły pyłek kwiatowy. Zebrane obnóża pyłku kwiatowego zostają złożone przez pszczoły do komórek plastra, zwilżone wydzieliną gruczołów ślinowych i miodem. Następnie pszczoły ubijają pyłek kwiatowy w komórkach główką w celu zabezpieczenia przed dostępem powietrza. W warunkach beztlenowych, w temperaturze ula, ok. 30°C, dochodzi do fermentacji pyłku kwiatowego wywołanej przez bakterie mlekowe, a zarazem jego zakonserwowania. Pierzga jest głównym pokarmem larw pszczelich, stanowi podstawowe źródło białka w diecie pszczół. Karmią larwy dla dobrej kondycji oraz pomyślnego rozwoju i stanu ich zdrowia. Bakterie kwasu mlekowego przyczyniają się do powstania przeciwbakteryjnych peptydów, nadtlenku wodoru oraz kwasów organicznych – substancji odpowiedzialnych za właściwości lecznicze pierzgi.

Wraz z wilgotnym powietrzem usuwane zostają olejki eteryczne, które szybko odparowują. Szczególnie w okresie wiosennym wokół ula roznosi się zapach pieczonego chleba, m.in. dlatego pierzga zwana jest też pszczelim chlebem. Fotografia przedstawia słupki pierzgi pobrane z komórek plastrów mające wysokość około 1 cm i masę około 170 gramów, przy czym jedna para obnóży waży około 18 gramów. Obserwując słupek pierzgi widać boczne nieszczelności między ścianami komórek pyłku kwiatowego nie w pełni ubitego.

Ksiądz Franciszek Ignas stwierdził, że: „pierzga jest najcenniejszym produktem, jaki pszczoła daje człowiekowi”. W pierzdze znajduje się znacznie większa ilość peptydów oraz wolnych aminokwasów i dlatego jej białko jest bardziej aktywne biologicznie i znacznie łatwiej przyswajalne. Ze względu na proporcje składników, stanowi ona doskonałą odżywkę uzupełniającą braki witaminowe w naszych organizmach, wynikające często z jednostronnej lub ubogiej diety. Działa wielokierunkowo wzmacniając organizm i przywracając jego prawidłowe funkcjonowanie. Dzięki zawartości w swym składzie wszystkich niezbędnych aminokwasów, jest cennym źródłem pełnowartościowego białka. Podobnie jak pyłek kwiatowy posiada dobre właściwości lecznicze i odtruwające,

Pierzga ma wyższą wartość odżywczą niż pyłek, lepszą przyswajalność i bogatszy skład chemiczny. Zawiera ona dużo więcej białka, witamin, składników mineralnych, aminokwasów, tłuszczów i węglowodanów niż pyłek kwiatowy. W procesie przetwarzania pyłku na pierzgę zostają rozpuszczone otoczki pyłkowe, dlatego jest ona lepiej przyswajalna przez organizm człowieka niż pyłek kwiatowy. Przyswajalność witamin w pierzdze wzrasta kilkunastokrotnie aniżeli w pyłku kwiatowym.

W pierzdze znajdują się: witaminy: A, B1, B2, B6, B12, C, D, E, K, P i PP oraz pierwiastki: potas, żelazo, selen, magnez, miedź, krzem, chlor, siarkę, mangan, a także enzymy: inwertaza, katalaza, pepsyna, trypsyna, lipaza, laktaza.

Zawartość wymienionych związków, a przede wszystkim związków fenolowych mających właściwości przeciwutleniające sprawia, że pierzga charakteryzuje się wysoką wartością prozdrowotną, a zastosowanie pierzgi jest analogiczne jak pyłku.

Jak stosować pierzgę pszczelą

Pierzga ma specyficzny, lekko kwaskowaty smak. Nie jest tak słodka jak miód. Powinna być spożywana w dawkach nieprzekraczających trzy łyżeczki dziennie. Można ją przyjmować na wiele sposobów: prosto z opakowania dokładnie i powoli gryząc granulki, robiąc roztwór wodny z wody przegotowanej lub mleka w ilości pół łyżeczki pierzgi na pół szklanki lub mieszając z miodem, który wzmacnia korzystne działania pierzgi. Najlepsze efekty wspomagające organizm uzyska się spożywając ją dwa razy dziennie. Wypijając rano na czczo, a drugą porcję wieczorem rozpuszczając ją na 12 godzin przed wypiciem. Moczenie pierzgi przez całą noc lub cały dzień wzmacnia jej działanie. W przypadku poważnych schorzeń wątroby zalecana dzienna dawka pierzgi to 10 g trzy razy dziennie, około dwie godziny po posiłku. Efekty suplementacji pierzgi można zaobserwować już po tygodniu jej przyjmowania. Pierzga może być używana przez wszystkich: dzieci, młodzież, osoby w sile wieku i starsze. Nie mogą jej używać jedynie osoby uczulone na produkty wytworzone przez pszczoły.

Jak zawsze przy stosowaniu produktów naturalnych należy zachować umiar i kierować się rozsądkiem. Pierzgi, jak i pyłku, nie powinno się stosować cały czas.

Dzięki swoim właściwościom bakteriobójczym i bakteriostatycznym oraz przyswajalności przez organizm znalazła zastosowanie w medycynie oraz kosmetyce. Wskazaniem do podawania pierzgi są:

  • choroby jelit,
  • niedokrwistość,
  • choroba nadciśnieniowa,
  • choroby układu nerwowego,
  • cukrzyca,
  • działa odtruwająco na wątrobę,
  • okresy wyczerpania psychiczno-fizycznego,
  • okresy rekonwalescencji po przebytych chorobach.

 Powinno się gdzie to tylko możliwe, propagować wartość pierzgi pszczelej, która może w prosty sposób uzupełniać wszelkie braki  witaminowe w naszych organizmach, wynikające często z ubogiej lub jednostronnej diety.

Pierzga w kosmetyce

Kwas mlekowy znajdujący się w kosmetykach zawierających pierzgę reguluje odnowę komórkową skóry, poprzez usunięcie zbędnych zrogowaciałych komórek, dzięki czemu poprawiają strukturę i koloryt skóry.

Kwas mlekowy wpływa na produkcję kolagenu skóry, powodując zwiększenie grubości i wzmocnienie skóry właściwej.

Pierzga zawarta w preparatach kosmetycznych przyczynia się do: redukcji zmarszczek, zmniejszenia widoczności rozstępów, nawilżenia skóry. Ma działanie przeciwłupieżowe, a także zapobiega wypadaniu włosów.

Bibliografia:

  1. Bakour M., Fernandes Â., Barros L., Sokovic M., Ferreira I. C. F. R., Lyoussi B. Bee bread as a functional product: Chemical composition and bioactive properties. LWT – Food Science and Technology 2019, 109, 276-282.
  2. Habryka C. Pierzga godnym polecenia produktem pszczelim. Pasieka 2016b, 3,
    18-21.
  3. Habryka C., Kruczek M., Drygaś B. Bee products used in apitherapy. World Scientific News 2016, 48, 254–258.
  4. Isidorov V.A., Isidorova A.G., Sczczepaniak L., Czyżewska U. Gas chromatographic–mass spectrometric investigation of the chemical composition of beebread. Food Chemistry 2009, 115 , 1056–1063.
  5. Socha R., Habryka C, Juszczak L. Wpływ dodatku pierzgi na zawartość wybranych związków polifenolowych oraz aktywność przeciwutleniającą miodu. Żywność. Nauka. Technologia. Jakość 2018, 2, 115, 108 – 119.

Powiązane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

Back to top button